Makber şiiri, ünlü Türk şairi Abdulhak Hamit Tarhan‘a aittir. Bu eser, şairin 19. yüzyılın sonlarında yazdığı önemli bir şiirdir ve Türk edebiyatında derin bir iz bırakmıştır. “Makber”, ölüm ve yas temalarını işleyen bir şiir olarak bilinir. Abdulhak Hamit, bu şiiri, eşi İkbal‘in vefatından sonra yazmış ve onun anısına ithaf etmiştir. Şiir, hem duygusal derinliği hem de dilindeki estetik unsurlarla dikkat çeker. Makber, aynı zamanda Türk şiirinde modernleşmenin bir örneği olarak da değerlendirilir. Eser, yalnızca bireysel bir yas sürecini değil, aynı zamanda toplumsal bir kaybı da simgeler. Bu nedenle, “Makber” şiiri, sadece bir aşk hikayesinin ötesinde, insanın varoluşsal sorgulamalarını da içermektedir.

Makber şiirinin temel teması ölüm, yas ve aşk‘tır. Abdulhak Hamit, bu eserinde eşinin kaybı üzerinden derin bir yas sürecini anlatır. Şiirde, ölümün getirdiği acı ve ayrılığın yanı sıra, sevginin kalıcılığına dair düşünceler de yer alır. Şair, ölümün kaçınılmaz olduğunu kabul etmekle birlikte, sevginin ölümsüzlüğüne vurgu yapar. Bu bağlamda, Makber sadece bireysel bir kayıp değil, aynı zamanda evrensel bir insan deneyimini yansıtır. Eserdeki imgeler ve metaforlar aracılığıyla okuyucuya derin bir duygusal deneyim sunar. Ayrıca, ölüm sonrası yaşam ve ruhun varlığı gibi felsefi sorular da şiirin içinde yer alır. Bu yönleriyle Makber, Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir.

• Ölüm ve sonrası: Makber şiirinde ölüm, hayatın kaçınılmaz bir gerçeği olarak ele alınır ve ölümden sonraki yaşam sorgulanır.
• Aşk ve özlem: Şair, kaybettiği sevdiklerine duyduğu özlemi ve aşkı dile getirir, bu duygular üzerinden yaşamın anlamını irdeleyerek derin bir melankoli yaratır.
• İnsanın varoluşu: Makber şiiri, insanın varoluşsal sorgulamalarını içerir; yaşam, ölüm ve insanın evrendeki yeri üzerine düşünceler sunar.

Makber şiiri ilk olarak 1886 yılında Abdulhak Hamit Tarhan‘ın “Makber” adlı kitabında yayınlanmıştır. Bu eser, şairin en çok bilinen ve en çok okunan eserlerinden biri olmuştur. İlk yayınlandığı dönemde büyük ilgi görmüş ve edebi çevrelerde tartışmalara yol açmıştır. Şiirin içindeki derin duygular ve yenilikçi anlatım tarzı, dönemin sanat anlayışına da etki etmiştir. Makber’in yayınlandığı dönem, Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerine denk gelmektedir ve bu bağlamda toplumun değişen değerleri ve bireylerin yaşadığı içsel çatışmalar da eserde hissedilmektedir. Günümüzde ise Makber, çeşitli antolojilerde yer almakta ve edebiyat derslerinde sıkça incelenmektedir.

1. Makber şiiri, ilk olarak 1926 yılında “Dergah” dergisinde yayınlanmıştır.
2. Şiir, daha sonra “Makber” adlı kitapta bir araya getirilmiştir.
3. Makber, ünlü Türk şairi Abdülhak Hamit Tarhan tarafından yazılmıştır.
4. Şiir, ölüm teması etrafında şekillenmiş ve derin bir melankoli taşımaktadır.
5. Makber, Türk edebiyatında önemli bir yere sahip olup, birçok eleştirmen tarafından incelenmiştir.

Makber şiirinin yazılış amacı, şairin eşi İkbal‘e duyduğu derin özlemi ve acıyı ifade etmektir. Abdulhak Hamit Tarhan, eşinin vefatından sonra yaşadığı duygusal boşluğu bu eserle dile getirmiştir. Şiir aracılığıyla hem kişisel acısını hem de evrensel yas temasını ele alarak okuyucuyla duygusal bir bağ kurmayı hedeflemiştir. Bu bağlamda Makber, sadece bireysel bir yas süreci değil, aynı zamanda insanlığın ortak deneyimlerinden biridir. Şairin kullandığı imgeler ve dil ise okuyucunun bu duyguları daha yoğun hissetmesini sağlar. Dolayısıyla Makber, yalnızca bir yas şiiri değil; aşkın ve kaybın derinliğini sorgulayan bir edebi eser olarak karşımıza çıkar.

Makber şiirinde öne çıkan başlıca duygular arasında aşk, özlem, kayıp ve yalnızlık bulunmaktadır. Abdulhak Hamit Tarhan, eşine duyduğu aşkı yoğun bir şekilde ifade ederken aynı zamanda onun kaybının getirdiği derin acıyı da dile getirir. Şiirin her dizesinde bu duygular iç içe geçmiş durumdadır; aşkın güzelliği ile ölümün acısı arasında gidip gelen bir anlatım söz konusudur. Özlem duygusu ise özellikle eşinin anılarıyla dolu imgelerle pekiştirilmiştir. Yalnızlık hissi de şairin yaşadığı içsel çatışmalarla birlikte okuyucuya aktarılır; bu durum okuyucunun kendi yaşam deneyimleriyle özdeşleşmesine olanak tanır.

Makber şiirinde özlem, acı, kayıp ve hüzün gibi derin duygular öne çıkmaktadır.

Makber şiiri, özellikle Sembolizm akımının etkilerini taşımaktadır. Abdulhak Hamit Tarhan’ın kullanmış olduğu imgeler ve semboller aracılığıyla derin anlamlar yaratması bu akımın belirgin özelliklerindendir. Sembolizmde olduğu gibi şair, doğrudan anlatım yerine dolaylı ifadeleri tercih ederek okuyucunun hayal gücünü harekete geçirir. Ayrıca eser, aynı zamanda Bireyselcilik akımının izlerini de taşımaktadır; çünkü şair kendi kişisel deneyimlerini evrensel temalarla harmanlayarak sunar. Bu yönüyle Makber, sadece bireysel bir yas hikayesini değil; aynı zamanda insanlığın ortak duygularını yansıtan önemli bir edebi eserdir.

Makber şiiri, Divan Edebiyatı ve Romantizm akımlarının etkilerini taşımaktadır.

Makber şiiri hakkında yapılan eleştiriler genellikle eserin diline ve üslubuna odaklanmaktadır. Bazı eleştirmenler, Abdulhak Hamit Tarhan’ın kullandığı dilin aşırı süslü olduğunu belirtirken; diğerleri ise bu süslemelerin esere derinlik kattığını savunur. Ayrıca şiirin teması olan ölüm ve yas üzerine yapılan yorumlar da farklılık göstermektedir; bazıları bunu güçlü bir şekilde ele alırken bazıları ise daha yüzeysel bulmaktadır. Bununla birlikte Makber’in Türk edebiyatındaki yeri konusunda genel olarak olumlu görüşler vardır; zira eser birçok nesil tarafından okunmuş ve incelenmiştir. Eleştirmenler ayrıca eserin bireysel deneyimlerin evrenselliği açısından önemli olduğunu vurgulamaktadır.